De afgelopen 15 jaar heb ik samen met mijn man in Griekenland gewoond. Ons huis lag in de bergen, midden in de natuur, met uitzicht op zee. Het was echte een paradijselijke plek.

Tot plots, nu 5 jaar geleden, mijn man overleed. De periode die volgde waren jaren vol verdriet, strijd (door regels), onmacht en tegenslagen. Heirdoor heb ik het vertrouwen in mensen verloren, ik sloot me af, ik wilde niet meer gekwetst worden. Ik zette uiteindelijk mijn huis te koop en verhuisde naar Nederland.

Naar Roosendaal

Ik wilde dichter bij mijn dochter wonen, in Roosendaal. Ook al woont de rest van mijn familie in Zandvoort. Een geweldig mooi geschenk voor mij was, dat ik het appartement van mijn dochter kon overnemen. Zij kocht namelijk met haar vriend een huis. Geweldig, maar tegelijkertijd ook doodeng. Ik ken er helemaal niemand en de omgeving is totaal onbekend. Daarbij komt er ook nog dat het werkelijk een cultuurshock is om na zoveel jaar Griekenland terug te komen naar Nederland.

Ik kreeg een fiets en ging elke dag op pad om de buurt te verkennen. Google Maps was daarbij mijn beste vriend. Ook wist ik dat ik aan de slag moest gaan om een nieuw sociaal leven op te bouwen met eigen vrienden en kennissen. Hoe ga ik dat doen? Op internet had ik al regelmatig “Roosendaalse Vrienden” voorbij zien komen. Maar internet en facebook, is dat wel veilig? Je hoort allemaal van die rare verhalen …

Roosendaalse Vrienden

Nadat ik regelmatig met mijn vinger boven de aanmeldknop had gehangen en in mijn hoofd een stemmetje zei: “Als ik het niet probeer, dan weet ik het nooit!” gebeurde het … Op een zondagmiddag, ik zat op mijn balkon in het zonnetje. Mijn eten stond in de oven en ik genoot van een glaasje wijn. Zonder erbij na te denken, heb ik toen op de aanmeldknop gedrukt. Ik moest een paar regels schrijven om te vertellen waarom ik me aan wilde sluiten bij de groep en ’s avonds kreeg ik al bericht dat ik was toegelaten. De volgende dag heb ik een berichtje geschreven op de besloten facebookpagina van Roosendaalse Vrienden, waarin ik me voorgesteld heb. De reacties die daarop kwamen waren zó lief en hartverwarmend. Ik voelde me zo welkom!

Mijn eerste evenement was een lunch. Kennismaken onder het genot van een hapje en een drankje leek met wel makkelijk. Maar in mijn eentje het restaurant binnenstappen, is nou net iets wat ik de afgelopen jaren écht niet durfde. Toch voelde ik me sterk. En het resultaat: het was een super gezellig middag! Ik voelde me ontzettend welkom en op mijn gemak. Iedereen was zo hartelijk en belangstellend naar elkaar, wat resulteerde in leuke gesprekken.

Ik kwam er al snel achter dat iedereen die zich aansluit bij Roosendaalse Vrienden op zoek is naar hetzelfde; vriendschap om samen leuke dingen mee te doen!

Na deze succesvolle lunch heb ik me voor allerlei verschillende evenementen aangemeld: de maandelijkse wandeling in Visdonk, de Koffieleut bij de HEMA, een drankje op een terras, een stadswandeling, naar de film …

Ik kan zeggen dat mezelf aansluiten bij Roosendaalse Vrienden het beste is wat me is overkomen. Het is echt een warm bad waar je in terecht komt. Je voelt je welkom en het absoluut een plek waar je je veilig voelt. EN dit is ook wat ik terug hoor van al mijn Roosendaalse Vrienden, die ik ondertussen heb leren kennen.

En als je nu nog twijfelt of je het aandurft of niet, kan ik alleen maar zeggen: Gewoon doen! Je leven gaat er zóveel leuk door worden!

Wellicht tot gauw!
Margret